یک پریای بد

آخ که چقدر می‌تونم بی‌رحم باشم! که وقتی می‌خوام بی‌رحم باشم چقدر انتقام‌های فرساینده و استراتژیکی می‌گیرم! مخصوص. خیلی مخصوص...

آخ که چقدر این منِ بی‌رحم رو از سرزنش بقیه دور نگه می‌دارم و یواشکی دوسش دارم؛ مثل کسی که از پایین به اونی که روی قله وایساده نگاه می‌کنه و اون رو به‌خاطر تحملی که داشته - و می‌دونه چقدر این تحمل‌کردن سخت بوده - تایید می‌کنه و بهش حق می‌ده که لذت اون بلندی رو بچشه.