شبِ ناگذر
چهارشنبه, ۲۶ خرداد ۱۳۹۵، ۰۵:۱۰ ق.ظ
یادم باشد
توی نقاشی هایم
گوشه ی هر پل
درختی بکارم
که در شاخه هایش
لانه ای خالیست
و مسافری بی رمق
که بعد از هر عبور
یک دل سیر
گریه می کند
نگران توام
که پشت گوشی تلفن بغغض کرده ای
و برای صدای گرفته ات
دنبال بهانه ی بهتری می گردی
"لیلا کردبچه"
+ من پری کوچک غمگینی را می شناسم...
