او هر روز دارد خوب‌تر می‌شود.
جوری که ناباورانه‌ترین شعر کردبچه را، که در عمیق‌ترین، زلال‌ترین، و کودکانه‌ترین رویاهایم ته‌نشین شده بود، برایم نوشت. و شعر کردبچه ناگهان مثل دست‌خطی نامرئی روی قلبم شعر براهنی را نوشت:
«و تو
بلندتر از تمام درختان جنگل
در من روییدی»
